18 Ιουλίου 2006:Το πρωινό απαρτιζόταν από ποικιλίες ζαμπόν και τυριών. Συνηθισμένα για αυτούς, όχι για μένα. Για τον λόγο αυτό αρκέστηκα με 2 κρουασάν. Εν συνεχεία πακετάρισα και τις 8:30πμ. ήμουν ήδη στο δρόμο. Ακολουθώντας τις πινακίδες και όχι το iPAQ είπα αντίο στο Brno. Θα το ξανάβλεπα πιθανώς στην επιστροφή.
Το ταξίδι μέχρι τα σύνορα ήταν μέτριο. Λέγοντας μέτριο, εννοώ ότι ούτε μεγάλες ταχύτητες αλλά όχι και οι καλύτεροι δρόμοι. Η απόσταση Brno μέχρι τα σύνορα ήταν λιγότερη από 200 χιλιόμετρα. Η διαδρομή που ακολούθησα ήταν Brno > Vyskov > Olomouc > Ostrava. Στα σύνορα, οι αμίλητοι συνοριακοί που μου ζήτησαν το διαβατήριο, με κοίταξαν και μου κάνουν νόημα να φύγω. Τώρα τι κατάλαβαν που με είδαν με το κράνος και την στολή-πανοπλία, δεν ξέρω! Φεύγοντας από εκεί, η κατάσταση του δρόμου η ίδια και λίγο χειρότερη. Όλος ο δρόμος μπαλώματα (τουλάχιστον έχουν μπαλώματα και όχι τρύπες!), και όλοι στα όρια ... δηλαδή 120 χλμ/ώρα, κανένας παραπάνω.
Στην Πολωνία, αυτό που μου έκανε εντύπωση, μόλις πρωτομπήκα, ήταν ότι ΟΛΟΙ οι οδηγοί αυτοκινήτων και νταλικών έκαναν δεξιά μόλις έβλεπαν κάποιον πιο γρήγορο από αυτούς, με πρόθεση να τους προσπεράσει. Θεωρώ εκπληκτική τη συμπεριφορά τους για οδηγούς αυτοκινήτων, και ιδιαίτερα για Τσεχία και Πολωνία! Τελικά δεν ήταν τόσο άσχημα όσο έλεγαν όλοι. Προσοχή ήθελε μόνο. Το μόνο αρνητικό είναι πως στον αυτοκινητόδρομό τους υπήρχαν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ διαβάσεις πεζών «στο πουθενά» και απαιτούνταν προσοχή και μείωση ταχύτητας!
Κατά τις 5:30 έφτασα Warsaw (Βαρσοβία), έχοντας κάνει 3-4 στάσεις. Για να βρω ξενοδοχείο, άνοιξα το iPAQ και του έβαλα να μου δείξει τα ξενοδοχεία. Φυσικά φίλτραρα κάτι Ambassador ή Holiday Inn, μιας και με το όνομα μόνο καταλάβαινα ότι θα ήταν πανάκριβα. Έφαγα και πάλι 40 λεπτά για να βρω ένα μεσαίας κατηγορίας ξενοδοχείο. Κατέληξα στην γνωστή αλυσίδα ξενοδοχείων IBIS, με 260 zlotys τη βραδιά, περίπου 62€. Ίσως να ήταν λίγο ακριβό για τα δεδομένα της χώρας! Ίσως εκτός μεγάλων πόλεων να υπήρχαν οικονομικότερες λύσεις. Στο γυρισμό θα δοκίμαζα να βρω καταλύματα στην επαρχία.
Στην πόλη δεν έχω το κουράγιο για περιπλάνηση. Μου φάνηκε πολύ μεγάλη. Χάρτη της δεν διέθετα αλλά ούτε και την δύναμη. Εξάλλου κύριος σκοπός μου ήταν να περιπλανηθώ στη Λιθουανία. Όλα τα υπόλοιπα τα έβλεπα σαν ενδιάμεσες στάσεις. Τελικά αποφάσισα να καθίσω και να πιω καφέ αλλά και να φάω στο ξενοδοχείο, μιας και βαριόμουν να ψάχνω στο χαμό και χωρίς χάρτη αλλά ούτε λεφτά. Λέω λεφτά, γιατί έπρεπε να αλλάξω euro σε zlotys και δεν ήξερα πόσα θα μου χρειαζόντουσαν. Βλέπεις σε χώρες εκτός ΕΕ. ο προϋπολογισμός αλλαγής συναλλάγματος είναι απαραίτητος, κάτι που δεν είχα την διάθεση στην φάση που βρισκόμουν. Σε γενικές γραμμές μου χρειάζονταν γύρω στα 110€ ημερησίως, συμπεριλαμβανομένων των καυσίμων της διαμονής.
Σε φάση χαλάρωσης σκέφτηκα ότι στην επιστροφή θα ήταν καλύτερα να ταξιδέψω μέσω Krakow (Κρακοβίας). Μια φίλη μου από τη δουλειά μου είχε πει ότι ήταν μια από τις ωραιότερες πόλεις της Πολωνίας. Είχα εμπιστοσύνη στα λεγόμενα της...