Επιτέλους το Πάσχα έφτασε, γεγονός που αποτέλεσε μια καλή ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε κάποιες εκδρομικές εξορμήσεις. Τις εορταστικές αυτές μέρες αποφασίσαμε να περάσουμε στην Μεσσηνία και ειδικότερα στην περιοχή Γούβες (Αβραμιού), μέρος το οποίο έχουμε χρησιμοποιήσει και κατά το παρελθόν για τις διανυκτερεύσεις μας.
Η διαδρομή Αθήνα - Γούβες είναι γύρω στα 260χλμ., ακολουθώντας την εθνική Αθηνών - Τριπόλεως και την σήραγγα του Αρτεμισίου. Κάποιοι από εμάς, μέχρι το 1990 περίπου, αναγκαζόμασταν να ακολουθήσουμε την διαδρομή μέσω Άργους και Κολοσούρτη προκειμένου να φτάσουμε στην Τρίπολη. Μετά την κατασκευή της σήραγγας του Αρτεμισίου, η συγκεκριμένη διαδρομή εγκαταλείφθηκε. Μετά από 16 χρόνια, τόσο η περιέργεια, όσο και οι αναμνήσεις μας έκαναν να ακολουθήσουμε την συγκεκριμένη διαδρομή.
Ξεκινήσαμε κατά τις 1.00μμ. μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες που εγκατέλειπαν την πρωτεύουσα με την ευκαιρία της αργίας του Πάσχα. Η κίνηση πολύ αυξημένη μέχρι τον κόμβο της Τρίπολης στην Κόρινθο και κάπως λιγότερη μέχρι τον κόμβο της Στέρνας. Η παλιά εθνική για Τρίπολη και Καλαμάτα ξεκινάει από τον Ισθμό της Κορίνθου και ακολουθεί πορεία παράλληλη με τις γραμμές του τρένου. Αυτός ήταν και ο ανασταλτικός παράγοντας ώστε να μην ακολουθήσουμε την παλιά εθνική από την Κόρινθο, αφού οι πολυάριθμες ανισόπεδες διαβάσεις του γραμμών του τρένου κάνουν κουραστική την διαδρομή. Προτιμήσαμε να πληρώσουμε αντίτιμο των 1,30 ευρώ και να αφήσουμε την νέα εθνική στον κόμβο της Στέρνας ακολουθώντας τις πινακίδες για Άργος.
Περνώντας μέσα από την πόλη του Άργους, ακολουθήσαμε την πορεία για Ναύπλιο με σύμμαχό μας τον πολύ καλό καιρό, που μας άνοιξε την όρεξη για καφεδάκι. Φτάνοντας στο Ναύπλιο κατευθυνθήκαμε προς την παλιό κομμάτι της πόλης, ώστε να βρεθούμε στις καφετέριες που υπάρχουν στην προβλήτα με θέα το γνωστό Μπούρτζι. Λόγω των ημερών, υπήρχε πολύς κόσμος. Ήπιαμε το καφεδάκι μας απολαμβάνοντας την υπέροχη θέα του Αργολικού Κόλπου. Αν βρεθείτε στην πόλη μην παραλείψετε να επισκεφτείτε το παλιό κομμάτι της αλλά και το καλοδιατηρημένο κάστρο της. Το Μπούρτζι μπορείτε να επισκεφτείτε με καΐκια που πραγματοποιούν την διαδρομή έναντι 4 ευρώ/άτομο.
Αφήσαμε το όμορφο Ναύπλιο ακολουθήσαμε τον παραλιακό δρόμο για Ν. Κίο και Μύλους. Το χωριό των Μύλων, μετά την κατασκευή της νέας εθνικής οδού, παρήκμασε. Μέχρι τότε, όλοι οι ταξιδιώτες σταματούσαν στις πολυάριθμες ταβέρνες που υπήρχαν και είχαν κάνει το χωριό γνωστό σε όλους για τα νόστιμα σουβλάκια του! Σήμερα υπάρχουν κάποιες λιγοστές ταβέρνες ως απομεινάρια των παλιών καιρών. Σταματήσαμε να βγάλουμε μερικές φωτογραφίες το σιδηροδρομικό σταθμό που δεν θυμίζει σε τίποτα την ζωντάνια παλαιότερων ετών. Αφήσαμε τους Μύλους με ανάμεικτα συναισθήματα.
Συνεχίσαμε περνώντας από το εστιατόριο του "Αρδάμη", γνωστό σε όλους όσους χρησιμοποιούσαν την συγκεκριμένη διαδρομή. Για να πω την αλήθεια, περιμέναμε να είχε κλείσει, παρόλα αυτά, λειτουργούσε κρατώντας όμως πολλά στοιχεία ίδια με αυτά πριν 15ετίας. Αμέσως μετά συναντήσαμε τις πρώτες ανηφορικές στροφές του "Κολοσούρτη". Δεν γνωρίζω αν αυτό είναι το όνομα του συγκεκριμένου βουνού ή απλά το τοπωνύμιο της περιοχής, πάντως είναι πολύ εύστοχο! Για τα πρώτα 5-10χλμ. ο ένα πέταλο διαδέχεται ο άλλο... παρόλα αυτά, το τοπίο, η μυρωδιά, τα χρώματα των λουλουδιών και ερημιά του δρόμου μας συνάρπασε. Σταματήσαμε για φωτογραφίες. Σε λίγο, τις συνεχόμενες κλειστές στροφές διαδέχτηκαν άλλες πιο στρωτές και ευχάριστες κάνοντας πιο απολαυστική την διαδρομή.
Πριν φτάσουμε το κόμβο του Αχλαδόκαμπου, περάσαμε από το υψηλότερο σημείο της διαδρομής 800μ. Εκεί βρισκόταν παλιά η ταβέρνα το "Πολυβολείο". Σήμερα μόνο τα εγκαταλελειμμένα κτίρια βλέπεις... Από το σημείο αυτό η διαδρομή είναι πιο ευχάριστη και άνετη. Συνεχίσαμε μέχρι που φτάσουμε σε ένα μικρό οροπέδιο λίγο πριν τα Αγιωργίτικα. Κάναμε πάλι στάση... Ο δρόμος γίνεται στενός από το χωριό Στενό... τυχαίο;;; Η διαδρομή, όμως, μέχρι την Τρίπολη δεν είναι παραπάνω από 10χλμ., όπου και βρεθήκαμε τον δρόμο Τρίπολης - Μεγαλόπολης. Πλησίαζε απόγευμα και αποφασίσαμε να κάνουμε μια στάση στη Κάτω Ασσέα (17χλμ. από Τρίπολη) στην ταβέρνα "Πλάτανος". Εκμεταλλευόμενοι τον καλό καιρό, καθίσαμε στην σκιά του μεγάλου πλάτανου της ταβέρνας. Το μοναδικό θέμα συζήτησης αποτέλεσε η διαδρομή του Κολοσούρτη... Μετά από μια ώρα, φύγαμε και ακολουθήσαμε την διαδρομή κάνοντας μια στάση στο μνημείο πεσόντων της αντίστασης κατά των Γερμανών. Από εκεί μπορείς να απολαύσεις την θέα και να δεις την Μεγαλόπολη με το εργοστάσιο ηλεκτρισμού και το μόνιμο σύννεφο που υπάρχει πάνω από την πόλη! Ο νέα εθνική οδός ολοκληρώνεται και το σημείο αυτό σε κάποια χρόνια θα αποτελεί απλώς μια ανάμνηση...
Λίγο πριν φτάσουμε στα όρια των νομών Μεσσηνίας - Αρκαδίας, μπήκαμε στην παράκαμψη των Παραδείσιων (λόγω καθίζησης του νέας εθνικής Μεγαλόπολης - Καλαμάτας). Μπορεί να "επιβαρυνθήκαμε" με κάποιες επιπλέον στροφές, αλλά το τοπίο μας αντάμειψε. Μετά το μικρό χωριό Δερβένι, κάναμε την τελευταία στάση στην βρύση-πηγή που βρίσκεται στην έξοδο του για να δροσιστούμε καθώς το νερό είναι πόσιμο (...έτσι, τουλάχιστον, πιστεύουμε!!!)
Συμπερασματικά, θα θέλαμε να πούμε πως η συγκεκριμένη διαδρομή πραγματικά αξίζει! Τα συνολικά επιπλέον χιλιόμετρα που διανύσαμε δεν ξεπέρασαν τα 60. Στην περίπτωση που έχετε χρόνο στην διάθεσή σας και σχεδιάζετε να επισκεφτείτε Τρίπολη, Σπάρτη ή Καλαμάτα σας προτείνουμε να ακολουθήσετε την διαδρομή του Κωλοσούρτη και με την ευκαιρία αυτή να δείτε και το Ναύπλιο. Πέρα από αυτό, θα έχετε την ευκαιρία να δείτε πως μπορεί να αλλάξει το τοπίο και την εξέλιξη ενός τόπου η κατασκευή ενός νέου δρόμου...